لعنت به خـوابـی که تو در قـــابش نبــاشی


یا بر شبــی که شخــص مهتـابش نبــاشی


رؤیـــای تو یعنـــی تمــــام خــــــوب بــــودن


لعنـــت به دل وقتــی تو در خوابش نباشـی


قحـــطی زیبـاییست در باغــــی که آنجـــــا


تو غنچه ی بی مثـل شــــادابش نبـاشــی


من سخت دوری می کنـم از مذهبـــی که


در خلــــوت زیبـــای محـــرابــش نبــاشـی


سرد است این دنیــــــا تمامی فصــــولش


بی شک، اگر گـرمای مــــردابش نبـــاشی


در شعرهای من غـــزل می میــــــرد، آری


روزی اگــــــر تو بـاده ی نابــش نبـــاشـی

جواد مزنگی