دنياي اين روزاي من

دنياي اين روزاي من هم قد تن پوشم شده

انقدر دورم از تو كه دنيا فراموشم شده

دنياي اين روزاي من درگير تنهاييم شده

تنها مدارا مي كنيم دنيا عجب جايي شده

هر شب تو روياي خودم آغوشتو تن مي كنم

آينده ي اين خونه رو با شمع روشن مي كنم

هر شب تو روياي خودم آغوشتو تن مي كنم

آينده ي اين خونه رو با شمع روشن مي كنم

در حسرت فرداي تو تقويممو پر مي كنم

هر روز اين تنهاييو فردا تصور مي كنم

هم سنگ اين روزاي من حتي شبم تاريك نيست

اينجا به جز دوري تو چيزي به من نزديك نيست

هر شب تو روياي خودم آغوشتو تن مي كنم

آينده ي اين خونه رو با شمع روشن مي كنم

هر شب تو روياي خودم آغوشتو تن مي كنم

آينده ي اين خونه رو با شمع روشن مي كنم

دنياي اين روزاي من همقد تن پوشم شده

انقدر دورم از تو كه دنيا فراموشم شده

دنياي اين روزاي من درگير تنهاييم شده

تنها مدارا مي كنيم دنيا عجب جايي شده

روزبه بمانی

حرکت اول

مثل یک کابوس مارا به رویا می بری

پشت ردت تا کجا مارا به هر جا می بری

باز هم دعوت به طوفان کن مرا اما بدان

من دلم دریاست دریا را به دریا می بری

من شبیه یوسفم راه سقوطم چاه نیست

چون بیندازی مرا در چاه بالا می بری

دل خوشم گر دل به غیر از من به هرکس باختی

بردنی هارا فقط از سینه ما می بری

با همان یک حرکت اول نگاهم مات بود

ماتم از اینکه پس از یک عمر حالا می بری

مثل یک کابوس مارا به رویا می بری

پشت ردت تا کجا مارا به هر جا می بری

روزبه بمانی

دلداده

نشستم رو به روی تو نگاهم سخت دلداده ست

آخه کی باورش می شه عبادت اِنقدر ساده ست

نشستم رو به روی تو که جمع درد و تسکینی

منو با اینکه بالایی از اون بالا نمی بینی

تموم عمر با من باش من اِنقدر از خودم خستم

که پای هر عذابی که بدونم با توئه هستم

تو رو راحت پرستیدم فقط با یک نظر دیدن

نمی دونی چقدر سخته تو رو راحت پرستیدن

به دریا دل زدم شاید بتونم در تو دریا شَم

همه دنیا رو بخشیدم که قدِ بخششت باشم

روزبه بمانی