بی فایده افسوس تو خوردم
افسوس که بی فایده افسوس تو خوردم
دل مال تو شد ضربه ی جاسوس تو خوردم
مهتاب شبی قایقِ خود با دل آرام
دادم به نسیمی که به فانوس توخوردم
چشمم به خیالی که پر از وسوسه ها بود
آهسته به هم رفت وُ به کابوس تو خوردم
تا ریشه دواندی به همه سمت وجودم
سرگشته شدم خسته به قاموس تو خوردم
یک روز به نازی وُ دگر روز به بازی
نیرنگ زبان خوش وُ منحوس تو خوردم
کوتاه کنم قصه نباید به تو بد گفت
دل مُرد که عمری همه افسوس تو خوردم
محمد محسن خادم پور
+ نوشته شده در جمعه چهارم بهمن ۱۳۹۲ ساعت 0:48 توسط مزدک
|
